Jesteśmy społecznością, która kocha książki

To jest HIT roku!!! Najlepsza książka dla dzieci jaką przeczytałam. Przyznaje! Nie można jej czytać dzieciom wieczorem! Zamiast usypiać i wyciszać je rozbudzałam je moim głośnym śmiechem. Ile tam życiowych sytuacji. Gdybym ją wrzuciła na półkę poradniki - idealnie by pasowała. Na tą z czarnym humorem dla dorosłych również. To jedna z tych książkek, którą:
- chcesz mieć na półce
- wiesz, że będziesz do niej wracała
- wysyłasz cytaty znajomym
- ogólnie wszytskim o niej bez przerwy mówisz.
Czytajcie. Przekonacie się sami, że ani o źdźbło nie przesadzam!

To jest HIT roku!!! Najlepsza książka dla dzieci jaką przeczytałam. Przyznaje! Nie można jej czytać dzieciom wieczorem! Zamiast usypiać i wyciszać je rozbudzałam je moim głośnym śmiechem. Ile tam życiowych sytuacji. Gdybym ją wrzuciła na półkę poradniki - idealnie by pasowała. Na tą z czarnym humorem dla dorosłych również. To jedna z tych książkek, którą:
- chcesz mieć na...

Co to była za lektura! Moje pierwsze spotkanie z autorką Ałbeną Grabowską należało do znakomitych! Lubię zupełnie w ciemno sięgać po lektury nieznanych mi autorów i to był strzał w dziesiątkę. Najnowsza powieść „Odlecieć jak najdalej” skradła moje serce.

Kiedy kończy się wojna można odetchnąć. Można wrócić do normalnego życia. Czy jednak na pewno? Główna bohaterka przekonała się o tym na własnej skórze. Ola Czerniawska to nastolatka, tegoroczna maturzystka. Młoda, piękna, ambitna, wesoła, otoczona wianuszkiem znajomych. Na horyzoncie pokazuje się również piękny nieznajomy. Szybko kradnie jej serce i zabiega o jej względy. Ale jeśli myślicie, że książka jest romansem tych dwojga to wiedzcie, że dostaniecie dużo więcej.

Ten okres w dziejach nie jest łatwy. Pomimo pokoju dalej toczą się niebezpieczne rozgrywki. Ktoś składa raporty, ktoś jest obserwowany, a ktoś słucha radia Wolna Europa. Smutni panowie pojawiają się w najmniej oczekiwanych miejscach. Pewne rzeczy można załatwić po znajomościach, albo kupić pokątnie.

Ola jest trzeźwo myśląca marzycielką. Marzy o tym aby wyjechać z Polski. Podchodzi do tego bardzo racjonalnie. Planuje konkretne studia lub działania mające na celu pomoc w opuszczeniu kraju. Chce poczuć wolność. Z drugiej strony mam kochaną babcię której nie chce zostawić. Ma również mamę która od wielu lat jest w szpitalu. Okazuje się również że są w życiu jej rodziny tajemnice które najpierw muszą zostać odkryte. Tajemnice tragiczne, ciężkie, wstrząsające. Czy Ola to udźwignie i czy uda jej się spełnić marzenie? Czytajcie.

To była wciągająca lektura. Nawet nie do ostatniej kartki ale do ostatniego słowa! Przygnam się, że nie jestem fanką literatury około wojennej. Ta historia jednak zrobiła na mnie duże wrażenie. Od razu poczynię wniosek formalny o kolejną cześć tej opowieści 
Cała historia pokazana jest w trzech głównych formach. Opowieści Oli, listach pisanych przez babcię do mamy Oli oraz notatek z obserwacji TW „ Czyżyk”. Jedna z nich pokazuje zakłamaną rzeczywistość ale tak właśnie było w tamtych czasach. Te perspektywy były różne. Codzienność była trudna, choć młodość rządzi się swoimi prawami to ciężki klimat jest wyczuwalny. Okres dorastania jest ciężki a autorka przedstawiła nam jego część. Miłość, przyjaźń, szkoła, problemy z rodzicami i rodziną. Jak w tym wszystkim się odnaleźć. Zachowania bohaterów, przypomniały mi wiele sytuacji z przeszłości. Są bardzo realistyczne i prawdziwe. Jakby ta historia wydarzyła się naprawdę. Uświadamia mi to jak duży wpływ na nasze życie ma przeszłość naszej rodziny. Istotną rolę grają tu tajemnice, niedopowiedzenia czy kłamstwa.

Co to była za lektura! Moje pierwsze spotkanie z autorką Ałbeną Grabowską należało do znakomitych! Lubię zupełnie w ciemno sięgać po lektury nieznanych mi autorów i to był strzał w dziesiątkę. Najnowsza powieść „Odlecieć jak najdalej” skradła moje serce.

Kiedy kończy się wojna można odetchnąć. Można wrócić do normalnego życia. Czy jednak na pewno? Główna bohaterka...

Jak wiele pamiętasz z czasów szkoły średniej? Te przyjaźnie, emocje, problemy. Po przeczytaniu książki „Plecy które chcę kopnąć” uświadomiłam sobie, że niewiele pamiętam. Ale to co wróciło do mnie, było bardzo odświeżające i mocne.
Główna bohaterka Hatsu jest inteligentną nastolatką. Trafiła do klasy licealnej wraz ze swoją przyjaciółką, Kinuyo. Jednak w tym momencie ich drogi rozchodzą się. Kinuyo stała się członkiem nowej grupy. Zachęcała Hatusu by do nich dołączyła. Jednak dziewczyna zupełnie nie chciała dostosować się do większości. Tamto towarzystwo nie pasowało do niej a ona również nie zamierzała dostosować się. Wolała spędzać czas tylko ze swoją przyjaciółką, albo sama.
Na jednym z zajęć poznała kolejnego outsidera, Ninagawę. Była nim wyraźnie zaintrygowana. Chłopak był idolem modelki Orchan i potrafiłby mówić tylko o niej. Oboje są skupieni na sobie. Ona ma trudny charakter a on ciągle odlatuje myślami w inny świat. Czy tych dwoje może nawiązać więź? Czy to swoiste wykluczenie z towarzystwa wystarczy do budowy przyjaźni?
Dawno nie czytałam takiej błyskotliwej i prawdziwej książki. Przypomniałam sobie, jak to jest być nastolatką. Przeżywać pewne wydarzenia, zmagać się z emocjami, których nie rozumiem ale je czuję. Nastolatki tak mają: mówią coś i zanim jeszcze dokończą zdanie, nie rozumieją dlaczego tak powiedziały. Nie pojmują swoich skrajnych emocji, sympatii do kogoś a w kolejnej sekundzie złości czy nienawiści. Są pogubione i często wycofują się.
Autorka stworzyła przejmującą analizę młodego człowieka w zderzeniu z różnymi problemami. Samotności, wykluczenia, samoakceptacji, agresji, krytyki i oceny innych … Jestem pod wielkim wrażeniem talentu autorki. Chętnie sięgnę po jej kolejną powieść.

Jak wiele pamiętasz z czasów szkoły średniej? Te przyjaźnie, emocje, problemy. Po przeczytaniu książki „Plecy które chcę kopnąć” uświadomiłam sobie, że niewiele pamiętam. Ale to co wróciło do mnie, było bardzo odświeżające i mocne.
Główna bohaterka Hatsu jest inteligentną nastolatką. Trafiła do klasy licealnej wraz ze swoją przyjaciółką, Kinuyo. Jednak w tym momencie ich...